Duizend en één knopen
do 14 november 2024
Lilian Voshaar
Update:
Een nieuw puzzelstukje in de bestrijding van Duizenknoop: je kunt ze verzuipen!
36 voetbalvelden vol met deze exoot in Amsterdam? Lees hier het artikel van maart 2022
Wat schrijft Velt over de Japanse duizendknoop?
Afgelopen nacht droomde ik weer over het monster dat onder ons huis leeft. Het heeft lange dunne tentakels. Het is groen, gigantisch, onstopbaar en het heeft een enorme groeikracht. Als het eindelijk verjaagd is, laat het zo’n leegte achter dat ons huis de grond in verdwijnt. Ik werd vanmorgen wakker en besefte dat ons huis gelukkig nog gewoon recht stond. Toen ik beneden koffie ging zetten, zag ik de oorzaak van mijn nachtmerrie in de tuin. Dertig zakken aarde met een monster van een plant er in. Wij hebben Japanse Duizendknoop in de tuin.
Zakken aarde in tuin. Fotograaf: Marten
Een rood met groene reus
Deze plant komt de grond uit met rode bladeren. Hij wordt langzaam groener en heeft holle stengels, net als bamboe. Hij kan wel drie meter hoog worden en groeit heel snel. De wortels kunnen meters diep groeien en zijn zo sterk dat ze door hout en steen heengaan of het wegdrukken. Dit is gevaarlijk voor je huis.
Mijn huisgenoten en ik hebben al van alles geprobeerd om van deze deze invasieve exoot af te komen. Bijvoorbeeld de plant elke twee weken met wortels en al uitgraven. Kokend water in de stengels gieten. Varkens in de tuin is te veel werk en daar zullen de buren niet blij mee zijn. Glyfosaat, een sterk gif, gaat ons te ver, daar beginnen we niet aan. Dat blijft in de grond, kan in het grondwater komen, voorkomt dat anderen planten kunnen groeien en het vernietigt het bodemleven. Maar onze aanpak werkt niet: de rood met groene reus is er nog steeds.
Hulp gevraagd
De woningbouwvereniging geeft niet thuis. Ze zeggen dat het ons probleem is want het is onze tuin. Dat het ook uit de muren en het ventilatierooster groeit maakt niet uit. Gemeente Amsterdam is ook op de hoogte van dit probleem maar er is nog geen effectief beleid ontwikkeld wat de Duizendknoop echt terugdringt. Je kan wel een melding maken en er wordt in kaart gebracht waar de plant groeit in de stad. Maar deze plant groeit ons steeds meer boven het hoofd.
Graven tot we een ons wegen
Nu hebben we besloten dat we gaan graven tot we geen wortels meer zien en de aarde afvoeren. Dat is enorm veel werk. We zijn al dertig witte puinzakken verder. Van die grote, stevige zakken. Die wilden we vorige week echt de tuin uit, want de plant groeide alweer uit de zakken. De plant en haar wortels moet volgens de gemeente bij het restafval en natuurlijk nooit op de composthoop. Waar we de grond moesten storten was erg onduidelijk. Ik belde 14 020 drie keer op met deze vraag. De gemeente zei uiteindelijk dat de aarde naar het afvalpunt moest bij het restafval, zodat het verbrand kon worden. Bij het afvalpunt aangekomen met een volle trailer witte zakken wisten ze daar niet wat Japanse Duizendknoop was. Uiteindelijk moest het bij het bouwafval want er mocht geen aarde in het restafval.
Samen zijn we hard aan het werk
Ongewenst huisdier
Ik hoop maar dat het goed vernietigd wordt, anders verspreiden we het probleem alleen maar. Uit één stukje vergeten wortel kan een nieuwe plant groeien, het moet dus heel grondig gebeuren. Soms zakt de moed mij in de schoenen en vraag ik mij af of we deze strijd tegen dit ongewenste huisdier ooit kunnen winnen. Er zijn nog minstens vijftig puinzakken te gaan. Ik merk dat als de zon schijnt en we als huisgenoten samen in de de tuin werken, het dan wel mee valt. Zo’n gemeenschappelijke vijand verbindt. Bij daglicht lijkt alles minder eng.
Heb jij ook een plant in je tuin staan die je liever ziet gaan dan komen? Of heb je nieuwe tips voor dit probleem?
Anna Galenkamp, NMT-er van 2015 tot en met 2019