Plofgroen

30 april 2020

Lilian Voshaar

In het rijtje plofkippen, kiloknallers, kistkalveren en kooivarkens, waar ik de afgelopen jaren mee geconfronteerd ben, hoort er nog een. Plofgroen, om het maar een naam te geven. Van die doorgefokte planten,die geen voeding bieden voor insecten en vlinders, omdat ze gekweekt zijn op mooie bloemen of langdurige bloei. Het meeste mis ik de geur.

Efficiënt produceren

Ons land is na de Tweede Wereldoorlog flink aan de slag gegaan met het produceren van groenten en vlees, want die hongerwinter mag nooit weer gebeuren. Ook bollen, want je weet maar nooit wanneer die groenten weer eens op zijn. En vooruit dan doen we ook maar meteen kamer- en tuinplanten! Ook leuk voor de export.
Intussen werden we dus heel erg goed in supersnel, met minimale kosten, zonder last van het weer, groen uit de grond te stampen. Met kassen, gasverwarming, pesticiden, kunstmest, dag-nachtritme verandering, genetische manipulatie, noem het maar. Wij produceren wel.

Voeden van de wereld

Blijkt ineens dat we het tweede exportland van de wereld zijn op het gebied van voeding! Hoe is het mogelijk dat we op dit kleine stukje aarde zoveel produceren? Maar blijkbaar kan het, want we doen het. Maar ten koste van wat of wie? Meerdere onderzoeken hebben aangetoond dat vervuild grondwater, mestoverschotten, stikstofuitstoot, verdwijnen van insecten en vogels een gevolg zijn van deze manier van voedsel en bloemen. Waarom produceert de rest van de wereld niet zelf al die product